AZS - co to takiego?
Atopowe zapalenie skóry (AZS) to przewlekła choroba alergiczna o podłożu genetycznym, przebiegająca z okresami zaostrzeń i remisji. Chociaż z biegiem czasu dolegliwość może się wyciszyć, będzie towarzyszyć choremu przez całe życie i może niespodziewanie powrócić. Schorzenie pojawia się nawet u noworodków, jednak częściej u dzieci między 5 a 7 rokiem życia. U osób dorosłych pojawia się bardzo rzadko.
Skóra atopowa charakteryzuje się nadmierną suchością, zgrubiałym naskórkiem, choremu towarzyszy przewlekłe swędzenie skóry, przez co często dochodzi do zadrapań i uszkodzeń naskórka. Często mówi się, że skóra chorego wygląda jak pergamin, jest wręcz przezroczysta. Zmiany mogą pojawić się na całej powierzchni skóry, ale najczęściej są zlokalizowane na zgięciach łokci i kolan, twarzy i szyi.
Typowe objawy i rozpoznanie atopowego zapalenia skóry
Nie dość, że choroba jest bardzo uciążliwa, to jej rozpoznanie nie zawsze jest łatwe - często AZS mylone jest z łuszczycą. Prawidłową diagnozę i leczenie może postawić jedynie dermatolog lub alergolog. Lekarz rozpoznaje schorzenie na podstawie wywiadu z chorym oraz określonych kryteriów diagnostycznych większych i mniejszych (kryteria wg Hannifina-Rajki).
Kryteria większe - główne objawy AZS:
- silny świąd skóry
- typowe umiejscowienie zmian skórnych w obrębie łokci, kolan, oczodołów
- choroba jest przewlekła i towarzyszą jej nawroty
- występowanie choroby wśród członków rodziny
Niektóre kryteria mniejsze:
- suchość skóry
- wystąpienie objawów choroby w dzieciństwie
- rumień na twarzy
- rogowacenie przymieszkowe
- nietolerancja pokarmowa
- nasilenie objawów choroby pod wpływem stresu
- podwyższony poziom immunoglobuliny IgE i inne.
Ponadto diagnostyka obejmuje atopowe testy płatkowe oraz punktowe testy skórne (u dzieci powyżej 4 roku życia), dodatkowo lekarz może zlecić wykonanie badania całkowitego stężenia przeciwciał IgE w surowicy krwi.
Rozpoznanie atopowego zapalenie skóry u niemowląt i dzieci
Zazwyczaj pierwsze objawy choroby rodzice mogą zaobserwować u maluszka do 6 miesiąca życia. Statystycznie choroba znacznie częściej dotyka dziewczynek, natomiast u chłopców ma bardziej dotkliwy przebieg. U dzieci atopia skóry często ściśle wiąże się z alergią pokarmową. Odpowiednia dieta może dużo zdziałać.
Pierwszymi symptomami jakie daje choroba, jest przede wszystkim bardzo wysuszona, zaczerwieniona skóra i świąd. U niemowląt i dzieci do 2 roku życia, mogą wystąpić zmiany w postaci grudek, strupów występują na owłosionej skórze głowy i na twarzy. Dodatkowo zmiany mogą mieć charakter sączący co sprzyja zakażeniom bakteryjnym.
W późniejszym wieku zmiany (podobnie jak u osób dorosłych) pojawiają się na zgięciach i fałdkach kolan, łokci, pachwinach, za małżowiną uszną, na szyi i karku oraz grzbietach dłoni i stóp. Natomiast u nastoletnich dzieci zmiany zaczynają obejmować duże obszary skóry.
Prócz tego, w wyniku choroby nierzadko rodzice mogą zauważyć u dziecka rozdrażnienie, trudności ze snem (spowodowane przez świąd), a także kłopoty natury psychologicznej związane ze złym wyglądem skóry.
Artykuł powstał przy współpracy z https://febumed.pl/.
