Wielkanoc to dla chrześcijan najważniejsze święto, nadające sens ich wierze, towarzyszą mu liczne zwyczaje i symbole. Wszelkie wielkanocne obrządki to pokłosie pogańskich tradycji, kościół zwalczał stare zwyczaje, ale niektóre z nich związał ze swoją tradycją. Wielkanoc to święto życia, związane z wiosną i przyrodą, która budzi się na nowo. Sobór Nicejski ustalił, że należy obchodzić Wielkanoc w pierwszą niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca. Czas ten przypada na pogańskie święta wiosenne i jedno ze świąt zmarłych. Nabrało więc wydźwięku odrodzenia, zwycięstwa nad śmiercią. Również w antyku na ten czas przypadały Adonie, zbliżonego do święta zmartwychwstania.

Choć wielkoczwartkowe hałasowanie kołatkami teraz zastępuje dzwonki podczas wieczornej liturgii, to kiedyś wykradało się je z parafii i biegało po wsi, kołacząc tak, by przepędzić zimę. Śmigus dyngus, czyli polewanie wodą miało z jednej strony oczyszczającą ma, a z drugiej moc zapładniającą. Chłopcy polewali też dziewczyny, które im się podobały. Dzisiaj ten zwyczaj jest raczej symboliczny, kiedyś zaś używano pełnych wiader wody. Symboliczne znaczenie ma również jajko, przez pewien czas Kościół zakazał jedzenia jajek, bo był to rekwizyt służący praktykom o charakterze magicznym, związany z kultem solarnym. Po jakimś czasie Kościół pozwolił kultywować ten zwyczaj pod warunkiem, że jajka będą święcone. Pierwotnie kraszono jajka na czerwono, ponieważ czerwień to symbol krwi, symbol odradzającej się przyrody i życia i zmartwychwstałego Chrystusa. Z czasem na jajkach zaczęły się pojawiać rysunki, dzisiaj podziwiamy ich wygląd pod kątem estetycznym. Kiedyś miały one charakter magiczny.

Co ciekawe niektórzy wiążą nazwę Wielkanocy z asyryjską boginią miłości Eostre. Chrześcijańskie święto było wzorowana na pogańskich obchodach wiosny i płodności. Z Eostre powiązany jest zajączek, integralna część wyobrażeń związana z siłami przyrody, symbol płodności. Był on atrybutem bogini Eostry. A skąd wziął się zwyczaj szukania zajęczych jajek? Mówi o tym pogańska legenda. Eostre przemierzająca świat znalazła w śniegu rannego ptaka. Aby uratować go przed śmiercią zmieniła go w zająca. Zwierze pokryte futrem miało większe możliwości, żeby przeżyć. Ostatnie jajo podarował Eosztre, aby jej podziękować za uratowanie życia. Bogini postanowiła obdarzyć go łaską raz do roku umożliwiając mu znoszenie jajka jako zając. 

W tym czasie wysiewano również rośliny szybkiej wegetacji, to stary rytuał, po to sieje się rzeżuchę. W czasie Wielkanocy palono ogniska chcąc przywołać ogień, dziś robi się to w kościołach. A o z chlebem i babką, która ma duże znaczenie? Na wielu stołach znajdziemy pieczywo oznaczone literą X, chleb symbolizuje ciało Jezusa, a słodkie, wielkanocne pieczywo jest również popularne w Armenii, na Ukrainie, Grecji, chleb włożony do koszyczka, ma gwarantować pomyślność i dobrobyt.