Krótka historia

Pączki to kuliste ciastka, zazwyczaj drożdżowe, nadziewanie konfiturą, owocami lub budyniem, smażone w tłuszczu, z charakterystycznym jasnym paskiem. Przysmaki te mają długą historię. Już w starożytnym Rzymie świętowano czas pomiędzy zimą, a wiosną, tańcząc, jedząc i pijąc. Również chrześcijanie świętowali przed Wielkim Postem, najadając się do syta, by pożegnać karnawał i zebrać siły na czterdziestodniowy post. Trudno wyznaczyć dokładną datę, kiedy pączki pojawiły się w Polsce. Niektóre źródła podają XVI wiek, inne XIX. Tak, czy inaczej pączki były początkowo przysmakiem dworskim. Na wsi pojawiły się dopiero około 200 lat później. Tamte pączki były jednak inne niż dzisiejsze. Pieczone były z ciasta chlebowego, a zamiast słodkiego nadzienia miały w środku słoninę. Niekiedy ukrywano w nich migdał lub orzech, właściciel takiego pączka miał mieć szczęście przez cały rok. W bogatszych domach smażono je na głębokim tłuszczu, w biednych na blasze. 

O tym, w jaki sposób powstały pączki krążą liczne legendy, jedna z nich mówi o berlińskim cukierniku, który marzył o tym, żeby wcielić się do pruskiego wojska, ale miał wątłe zdrowie, postanowiono jednak uczynić go wojskowym kucharzem. Z tej radości przygotował on słodycze w kształcie armatnich kul.

Różnorodne pączki 

W różnych krajach sposób przyrządzania pączków nieco się różni. W Europie Zachodniej pączki lądują w tłuszczu na krócej niż u nas, bo dosłownie na kilka sekund. W Izraelu przygotowuje się je podobnie jak w Polsce, jest to zasługą polskich Żydów. W USA tradycyjnym pączkiem jest donut, czyli pączek z dziurką w środku. Pączki hiszpańskie, francuskie i wiedeńskie to tak zwane gniazdka, które przygotowuje się z ciasta parzonego.

Jednak bez względu na sposób przygotowania, aby mieć szczęście przez cały rok, należy zjeść w tłusty czwartek przynajmniej jednego pączka. Tłusty Czwartek przypada zawsze w ostatni czwartek karnawału.

Nie tylko pączki 

A co z faworkami? Te ciastka pochodzą z Litwy i Niemiec. Ich kształt przywodzi na myśl kokardkę lub wstążkę, stąd ich polska nazwa, która została zapożyczona z francuskiego faveur znaczącego tyle, co, wąska wstążeczka, tasiemka jedwabna. Podobno ich powstanie jest czystym przypadkiem. Nieuważny cukiernik miał wrzucić do rozgrzanego oleju kawałek ciasta na pączki, które ukształtowało się w warkocz, po dodaniu cukru okazało się, że stworzone ciastko jest całkiem smaczne.

Kiedyś rzeczywiście faworki przygotowywano z ciasta na pączki, ale były ciężkie i tłuste. Dzisiaj najczęściej przyrządza się je z ciasta zbijanego.