Profil PPG zależy od wchłaniania wodorowęglanów, wydzielania insuliny i glukagonu oraz ich wspólnego wpływu na metabolizm glukozy w wątrobie i tkankach obwodowych.

Systematyczne monitorowanie glikemii jest integralną częścią leczenia cukrzycy. Celem jest uzyskanie stężeń glukozy zbliżonych do wartości prawidłowych. W ciąży jest to podwójnie ważne, gdyż hiperglikemia szkodzi nie tylko mamie, ale też dziecku - znacznie zwiększa ryzyko powikłań u rozwijającego się płodu.

Wartości glikemii poposiłkowej dla kobiet ciężarnych

Według zaleceń klinicznych Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego na 2014 rok

Dlaczego w ciąży ważna jest glikemia poposiłkowa oznaczana po 1 godz. od posiłku?

Stanowisko dotyczącego tego, kiedy – na godzinę, czy dwie po posiłku – najlepiej wykonywać pomiar cukru we krwi, wciąż nie jest jednolite. Jednak, już coraz więcej państw i organizacji ds. cukrzycy opowiada się za pomiarem wykonywanym w krótszym odstępie czasu. Polskie Towarzystwo Diabetologiczne w zaleceniach na 2014 rok, nie wskazuje wprost, kiedy należy wykonać badanie, ale podaje maksymalną wartość stężenia glukozy na jedną godzinę po posiłku. Taką rekomendację jako pierwsze wprowadziła International Diabetes Federation. Najnowsze badania wykazały, że pomiary po godzinie dają lepsze wyniki położnicze. Taką praktykę zaleca obecnie większość polskich lekarzy. Cukier na godzinę po posiłku przybiera wartość najwyższą, dlatego jego pomiar lepiej zapobiega hiperglikemii, która jest przyczyną m.in. makrosomii u noworodka. Stwierdza się ją, gdy bezwzględna masa urodzeniowa przekracza 4 kg. To najczęstsza przypadłość dzieci, których mamy borykają się z cukrzycą.

Makrosomia występuje u 10-45 % dzieci urodzonych w wyniku ciąży z patologią cukrzycy i tylko 3-8 % przebiegających bez komplikacji.

Makrosomia – inaczej hipertrofia wewnątrzmaciczna, to termin określający nadmierną masę płodu. Taka przypadłość jest niebezpieczna i rodzi możliwość wielu komplikacji w trakcie narodzin, zarówno dotyczących kobiety, jak i dziecka.

Przykładowe komplikacje dotyczące mamy:

• wydłużenie czasu trwania porodu,
• zatrzymanie akcji porodowej,
• uszkodzenia kanału rodnego,
• wtórny niedowład macicy i zaburzenia czynności skurczowej,
• rozejście się spojenia łonowego,
• obfite krwawienia porodowe i poporodowe,
• zakażenia połogowe.

Przykładowe komplikacje dotyczące dziecka:

• urazy splotu ramiennego lub nerwu przeponowego,
• złamania kości ramienia i mostka,
• zwichnięcia stawu barkowego,
• uszkodzenia mózgu (encefalopatia),
• nadmiar czerwonych krwinek we krwi oraz podwyższony poziom bilirubiny w surowicy krwi,
• w późniejszym wieku duże ryzyko wystąpienia: nadwagi, otyłości, zespołu metabolicznego, nadciśnienia krwi, nieprawidłowej tolerancji glukozy, insulinooporności i rozwoju cukrzycy typu 2.